یا لطیف

چند ساله از اخبار نگاه کردن و گوش دادن فراریم..
از بس که خبرها آزاردهنده‌ن.. از بس که حرفای تکراری با لذت خاصی دوباره تکرار می‌شن..
وقتی خبر جنایات چندین ساله جنایتکارها خیلی عادی به صورت روتین گفته می‌شه و از روش رد می‌شن..
وقتی جنایت‌های داعش و آل سعود و اسرائیل و.. خیلی راحت خونده می‌شه و یکساعت بعد فراموش می‌شه..
من چه می‌فهمم که تو دل اون مادری که بچه‌ش جلوش تکه تکه می‌شه چی می‌گذره..؟! من چه می‌فهمم تو دل اون پدری که جسد بی‌جون نوجوونشو رو دست گرفته زجه می‌زنه و هیشکی نمی‌تونه کاری براش بکنه چی می‌گذره..؟؟!! من چه می‌فهمم تو دل مردمی که بچه‌هاشونو می‌فرستن مدرسه و یکساعت بعد خبر میاد که مدرسه منفجر شده و .. چی می‌گذره..؟! من چه می‌فهمم شبانه‌روز رو سرت بمب و خمپاره باشه نه خواب داشته باشی نه خوراک یعنی چی..؟! خدایا من نمی‌فهمم.. از توان و درکم خارجه.. هیشکی نمی‌فهمه.. که یه مادر هر لحظه با وحشت و ترس و لرز به نوزادش شیر بده یعنی چی.. وقتی که تمام استرس و ترسشو با اون شیر قاطی میکنه و میریزه تو دل بچه‌ش.. من نمی‌فهمم اون بچه‌های بیگناه چه حالی دارن وقتی هر لحظه صدای توپ و تانک یه تیکه از وجودشونو با خودش می‌بره.. مگه یه تن ضعیف چقدر قدرت داره...
من چه می‌فهمم خدا...؟؟؟!!! الان دقیقا باید چکار کنم...؟؟؟!!! من هیچی نمی‌فهمم.. دروغه که بگم آهای مامانای دلشکسته.. باباهای داغدار میفهممتون.. دلم داغ می‌بینه با این صحنه‌ها.. دلم آتیش می‌گیره با این خبرا... بعضیا مسخره‌م می‌کنن‌‌ بعضیا طعنه می‌زنن.. که چرا اخبارو دنبال نمی‌کنی.. دنبال می‌کنم.. ولی نمی‌خوام شنیدن این همه جنایت برام عادی بشه.. می‌خوام واسه چند روز دنبال صلح باشم تو دنیای تخیل خودم.. وقتی دستم نمی‌رسه بهشون کمک کنم.. دلم آتیش می‌گیره..
الان دلم بدجورررر داره می‌سوزه..
ایلان سه ساله قربانی چی شد‌..؟؟!! چاه نفت؟؟!!! قدرت طلبی..؟؟!! بی‌غیرتی..؟؟!! یه عده حیوون در لباس انسان نشستن اون بالا در کمال آرامش و خودخواهی نفت می‌خورن و هی آتیش بالا میارن.. رو مردم بی‌گناه.. رو زن و بچه و پیر و جوون.. فقط باید برای بعضی دردا مُرد.. از بس که سنگینن.. از بس که کمرشکنن... فقط گاهی باید مُرد..??

در آسمان عشق من نوری نمی تابد چرا؟
یک شب ز رنج زندگی چشمم نمی خوابد چرا؟

من تک درخت صحرای دردم بی برگ و بار افتاده ام
در چشم تنگ دنیا دریغا بی اعتبار افتاده ام

در سایه من هرگز نخفته یک رهگذار خسته ای
چون قطره اشکی گویی ز چشم این روزگار افتاده ام
 

شمعی که بی پروانه شد باید که خود تنها بسوزد
مجنون دشت بی کسی باید که بی لیلا بسوزد

دل را اگر عشقی رسد باید که با مهرت بسازد
خرمن چو در آتش فتد باید که بی پروا بسوزد

آن شمع بی پروا منم من , مجنون بی لیلامنم من
طوفان عشقی سرکشم

با خرمن آتش گرفته در گوشه صحرا منم من
دودی ندارد آتشم

یا لطیف..

لطیف.. لطیف... لطیف....

خدای قشنگم سلام.. خدای لطیفم... مهربانم....

خدای عزیزم.. من خودمو این روزا نمیشناسم دیگه.. تو یادت هست من کیم...؟؟؟
حواست اصلا به من هست..؟ ببخش منو خدا.. معلومه که داری میبینیم... حضورتو دارم حس میکنم با بند بند وجودم..
داری امتحانم می کنی خدا جونم..؟ من نمیدونم چقدر ظرفیت امتحانای سختو دارم.. تو ولی میدونی.. با حکمت تو و مشیتت نباید جنگید.. یعنی من کی باشم که بخوام بجنگم..

فقط این روزا حس میکنم حسابی سرنوشت داره با من زورآزمایی میکنه... نمیدونم تا کی توان دارم بکشم..
خدایا از شما که پنهون نیست.. ولی من بازم میگم.. چون نیاز دارم به گفتن.. به خالی شدن..
خدا جونم هر روز که از خواب بیدار میشم به خودم میگم فاطمه.. خدا رو شکر یه روز دیگه شروع شد.. بلند شو از نو همه چیو بساز.. کلی ایده های قشنگ میاد تو سرم.. کلی کارای عقب مونده که باید انجام بدم.. بعدش بلند میشم.. گردنمو صاف میکنم شنگ و رنگ شروع میکنم به راه رفتن.. به آواز خوندن با خودم.. یه آهنگ خوشگل میذارم و با تمام وجود بهش گوش میدم..
ولی یهو.. یاد یه چیزی میافتم انگار که تمام جونمو یهو بکشن از بدنم سر جام میشینم.. اینجور وقتا فقط تختمو لازم دارم.. بالشمو.. پتومو.. با یه هندزفری.. که بچپم تو خودمو چند لحظه هم شده آروم بشم.. تا وقتی که مامان با سماجت صدام بزنه که بیا کارت دارم.. فلان کارو انجام بده.. فقط کاش اینجور وقتا خونه باشم.. بیرون نمی دونم چیکار کنم.. گوشه خلوت نداره بیرون.. پرِ چشمه که دارن نگات میکنن.. اونا که نمیدونن تو دل آدم چه خبره.. ولی من دلم میخواد گاهی وسط همون خیابون درازی که دارم توش راه میرم.. پاهامو بکوبم زمین مث بچه ها بزنم زیر گریه.. دلم میخواد بشینم همونجا رو زمین.. هیشکیم براش عجیب نباشه.. هیشکیم نگه دختر! از سن و سالت خجالت بکش.. مگه بچه ای این کارا رو میکنی..؟! بعضی وقتا نفسم بدجور بند میاد خدا.. بعد دوست دارم راه برم.. راه برم.. راه برم...... انقدر برم که برسم به یه آبادی ای.. چیزی.. دلم گاهی فقط سکوت میخواد.. خلوت میخواد.. دلم گاهی میخواد وسط یه دشت باشم.. آب باشه.. سبزه باشه.. درخت باشه.. آبش پر ماهی قرمز.. آسمونش پر پرنده.. دشتش پر گل باشه.. یه نسیم خنک و آرومم بیاد رد شه.. دوباره رد شه.. دوباره هم رد شه.. بعد چشامو ببندم و فقط به صدای باد که لای سبزه ها میپیچه گوش کنم.. به صدای پرنده ها.. به صدای آب که با سنگا برخورد میکنه.. صدای آب وقتی ماهیا توش وول میخورن و بالا و پایین می پرن.. بعد نفس بکشم تموم عطر گلا رو..
خدایا دلم بعضی وقتا یکم آلزایمر موقتی لازم داره.. آخه بهش بدجور فشار میاد..
خدایا پشت چند تا سیم و دم و دستگاه که بهش میگن تکنولوژی.. تیکه تیکه شدم.. اینجای زندگیَم پر از قشنگیه.. اینجای زندگیَم پر از نعمته.. می دونم.. ولی کم طاقت شدم.. گاهی دلم میخواد ببُرم از همه چی بزنم به کوه و بیابون.. تو رو تو خلوت و سکوت پیدا کنم..
خسته م خدا جونم.. خیلی خسته.. بغلم کن.. محتاج یه خواب طولانیم.. بدون دغدغه.. بدون فکر.. بدون هر خاطره آزاردهنده ای.. بدون فکر گذشته.. پر از حال.. پر از آینده..
حالم خوب نیس خدایا.. حالمو دست خودت بگیر.. چون مدتیه حالم اصلا دست خودم نیست.. داره بهم توهین میشه تو این بدحالیا.. دارم بد فهمیده میشم وسط این نادلگرونی و پریشونیا.. تو که خبر داری.. تو دستمو محکم بگیر تو دستت.. بی پناه شده دلم..

همون بنده ت..
فاطمه..