یا لطیف

خدایا..خدای عزیزم..سلام...
حالم خوب نیست..!یعنی هنوز خوب نشده...!..نه! اصلاً..یعنی خیلی بد است...!
نمی دانم چه ام است حتی..!
خیلی بد است که حالت خراب باشد و ندانی چه ات است...خیلی...
خیلی سخت است بی قرار باشی و ندانی چرا..
خیلی غم انگیز است دلتنگ باشی و ندانی برای که..
دلم می خواهد ساعتها بنشینم و با تو حرف بزنم...دلم می خواهد در میان حرفهایم بگویم...همه چیز را..تک به تک..بدون هیچ نکته ی جا افتاده ای...همه ی دردها را..همه ی دلم را...
می دانی که اهل درد دل نیستم..برای دیگران...
پس بگذار مثل همیشه..با تو بگویم..پس بگذار بگویم که چقدر بدحالم و تو هم می دانی...شاید سبک شوم...
..و..بگویم..بهانه برای دلشوره کم ندارم و تو هم به آن ها کاملاً واقفی...
....ولی...
خدای من...بی قراری چقدر خواستنی می شود..وقتی قرار است تو آرامم کنی...
درد چقدر شیرین می شود..وقتی قرار است درمان..تو باشی..
...پس بی قرارم کن..آنچنانی که آرامشم..تنها در همنشینی با تو باشد...
..و..دردی بده که تنها عشق تو درمان آن باشد..

آمین..یا رب العالمین..