بسم ربِّ الشُّهَداء و الصِّدّیقین

امام عزیزتر از جانم..سلام..

مثل همیشه.. نه! بیشتر از همیشه.. دلم برایت تنگ شده..

امروز دلم باز هم بهانه ات را گرفت.. یک دل سیر گریه کردم پای تصاویرت از تلویزیون...

مادرم میگوید.. روزی که رفتی خیلی گریه کردم ..

پدرم میگوید.. بهانه گیر شدم روزی که رفتی ..

گرچه خودشان بیشتر بهانه گرفته بودند .. خودشان بیشتر گریه کردند ..

حالا.. فقط می خواهم بگویم..

امام مهربانم.. دوستت دارم با همه ی دلم...

دلم برایت تنگ شده...

یادت نرود..

شفاعتم کنی.. دعایم کنی..

خیلی..خیلی..خیلی..