بسم ربّ الحسین
____________________________
ارمنی بود و ارمنی زاده،
ظرف خالی گرفت در دستش
آمد و توی صف نذری گفت:
السلام علیک دردانه
.
____________________________
پچ پچی دور او براه افتاد،
عده ای خنده عده ای مبهوت
زیر لب دختری غضب می کرد:
مردک ارمنی دیوانه!
___________________________
سرخود را گرفت پایین تر،
بغض تلخی گرفت جانش را:
من محب حسین و اولادش...
آشنایم نه اینکه بیگانه
___________________________
صف دلواپسی جلو می رفت،
ارمنی در دلش چه غوغا بود
روضه خوان از رقیه بانو خواند،
از سه ساله میانه ویرانه
__________________________
توی حال خودش پریشان بود،
فکر بیماری پسر در سر
ناگهان مردی از سر صف گفت:
شد تمام و نمانده یک دانه!
___________________________
همه رفتند و ارمنی آمد،
باقسم با گلایه و اصرار
زد عقب هرکسی جلوآمد،
رفت با گریه آشپزخانه
__________________________
یک نگاهی به دیگ خالی کرد،
گفت:باشد قبول آقاجان
من همانم ک دیگران گفتند،
مردک ارمنی دیوانه!
__________________________
پای خود راگذاشت درکوچه،
دلخورازخویش و ازندامت ها
دست رد خورد بود بر قلبش،
رفت خانه چه نا امیدانه!
__________________________
وسط دسته ظهر عاشورا،
پسری با صلیب بر گردن
ناگهان ویلچرش زمین افتاد
و پسر روی پاش،مردانه...
___________________________
.
فاطمه سادات مظلومی
موضوع مطلب :
