کتاب شریف کلمه طیبه، تالیف حضرت آیت اللّه العظمی حاج شیخ حسنعلی نجابت شیرازی
حدیث اول:
مرحوم شیخ حُرّ عاملی در کتاب وسائل الشیعه که از کتب معتبره و مرجع اخذ احکام در نزد علما می باشد، از کتاب محاسن احمد بن محمد البرقی از فضیل بن یسار از حضرت صادق علیه السلام نقل کرده که فرمودند:
«مَن ذکرنا عِندَه ففاضَت عَیناه ولو مثل جناح الذباب، غفر اللّه ذنوبه ولو کانت مثل زبد البحر»
(وسائل الشیعه، جلد 14، باب 66، صفحه 500)
«کسی که ما در نزد او یاد شویم، پس بر ما اشک بریزد، اگرچه به اندازه پر مگسی باشد، خداوند گناهان او را می بخشد هرچند به اندازه کف دریا باشد.»
در این حدیث شریف هیچ شرط و قیدی برای شخص باکی از جهت اسلام یا ایمان یا عصمت از گناه بیان نشده، خواه گریه کننده عالم باشد خواه جاهل، مطیع باشد یا عاصی، بلکه از جمله « غفر اللّه ذنوبه ولو کانت مثل زبد البحر» معلوم می شود که معصوم علیه السلام اکتفا ننموده به اطلاق کلمه «من و ذنوبه» بلکه اطلاق را تصریح فرموده نسبت به گناه، فرمودند هرچند گناهش مثل کف دریا باشد.
موضوع مطلب :
