این زن (رباب)، تا سالیان دراز در زیر سقف نمی رفت، غذای مطبوع نمی خورد و دائماً می گریست. می گفتند: چرا در زیر آفتاب می نشینی؟ می گفت: بعد از اینکه بدن حسین من زیر آفتاب بود... (گریه ی استاد)
این عُلقه ی شدیدی بود که میان این زن و اباعبدالله علیه السلام وجود داشت و این زن یک زن صالحه ای بود که مصداق همین آیه بود:«اُدخُلُوا الجَنَّةَ اَنتُم وَ اَزواجُکُم تُحبَرونَ».
برگرفته از کتاب مقتل مطهّر
روضه های استاد شهید مرتضی مطهّری "ره"
موضوع مطلب :
