به شقایق سوگند...

من دلم تنگ تو بود... وقتی از کوچه ی احساس گذر می کردی...

به لطافت... به نسیم... به هر آن چیز که دلبسته به بویش بودی...

به همان لحظه ی طوفانی تقدیر... قسم...

...........................

من تو را می دیدم... که نگاهم کردی...

پای یک سرو... نشسته لب جو...

...........................

تو مرا گم کردی...

و من آیینه به دست... می دویدم چون باد...

...........................

تا که شاید خورشید... به دلم رحم کند...

و... ببارد نوری...