یا لطیف

خدای عزیزم..!

میدانم رمضان بهانه ایست برای بیشتر با تو بودن و کمتر به دنیا مشغول شدن..و همیشه باید اینگونه باشیم..نه فقط در این ماه..

ولی حالا که دارد تمام میشود..این دقیقه های آخر..دلم گرفته..

خدایم..!

دلم برای این روزها و شبها تنگ میشود..برای منی که ضعیفم در بندگیت..رمضان غنیمت است..

دلم برای این جمله های قشنگ تنگ میشود؛

الهی لا تؤدّبنی بعقوبتک..و لا تمکربی فی حیلتک..من أین لی الخیر یا رب..و لا یوجد الّا من عندک..و من أین لی النّجوة..و لا تستطاع الّا بک..و لم یرضک خرج أن قدرتک..أی ربّ..أی ربّ..أی ربّ..

و انا یا سیِّدی عائذٌ بفضلک..هاربٌ منک الیک..و ما انا یا ربِّ و ما خطری..هبنی بفضلک..و تصدق علیَّ بعفوک..و اعنّی بالبکاء علی نفسی..یا الله..

دلم تنگ میشود..نمیدانم بخشیده ای مرا یا نه..

لحظه لحظه های آخر..باز هم ملتمسانه از تو می خواهم که..

فالعفو العفو العفو...سیّدی..سیّدی..سیّدی..