کتاب شریف کلمه طیبه، تالیف حضرت آیت اللّه العظمی حاج شیخ حسنعلی نجابت شیرازی
حدیث دوم و سوم:
عبدالله بن جعفر در کتاب قرب الاسناد از بکر بن محمد از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده:
«انّه قال لِلفضیل: تجلسون و تتحدّثون؟ فقال: نعم. فقال: انّ تلک المجالس أحبُّها فأحیوا أمرنا، فرحم اللَّهُ من أحیا أمرنا.
یا فضیل! من ذَکَرَنا أو ذُکِرْنا عنده ففاضت عیناه ولو مثل جناح الذباب غفر اللّه ذنوبه ولو کانت مثل زبد البحر.»
(وسائل الشیعه، جلد 14، باب 66، صفحه 501)
«حضرت صادق علیه السلام به فضیل فرمودند: آیا گرد هم می نشینید و با هم حدیث می کنید؟ عرض کرد: بله. حضرت فرمودند: به درستی که من این مجالس را دوست دارم، پس زنده کنید امر ما را، خداوند رحمت کند کسی که زنده کند امر ما را .
ای فضیل! کسی که خود یاد آورَد مصایب ما را یا نزد او یادآوری شود، پس بر ما اشک بریزد اگرچه به اندازه ی پر مگسی باشد، خداوند گناهان او را می آمرزد اگرچه به اندازه کف دریا باشد.»
حدیث سوم:
و نیز این حدیث را از محمد بن علی بن الحسین در کتاب ثواب الأعمال از احمد بن اسحاق روایت کرده است.
موضوع مطلب :
