یا لطیف...

خدای خوبم.. عزیز دلم.. سلام.. 

اومدم با تو حرف بزنم.. حرفهای درِ گوشی..

ولی خیلی خسته ام.. نای حرف زدن ندارم..

فقط خداجونم... یه حرفی.. خیلی خوبی.. خیلی دوست دارم.. خیلی..

دلم خیلی گرفته.. بی نهایت دلشکسته م.. اونقدر که گاهی یادم میره کجام.. امشب وسط جشن و اوج خنده های آدمای اطرافم.. یه بغض سنگین گلومو گرفته بود.. دلم آروم بود ولی خون.. 

مجری برنامه و اون آقاهه که اومده بود تقلید صدا میکرد داشتن حرفای خنده دار میزدن و من هی بیشتر دلم میگرفت.. میخواستم از اونجا پاشم فرار کنم.. ولی مجبور بودم بشینم..

هی با خودم میگفتم من کجام.. الان اینجا چه خبره.. من کیم..... 

انقدر بهم ریخته بودم که آخر یواشکی اشکامو از چشام پرت کردم بیرون.. داشتم خفه میشدم آخه... 

خدا جونم..  کمکم کن.. من غیر از تو کسی رو ندارم..

......

پ.ن: پناه آوردم به خودت.. از بنده هات که بماند.. از خودتم به خودت پناه آوردم.. أنا هاربٌ مِنکَ إلَیک... أی ربّ.. أی ربّ.. أی ربّ...

همون بنده ت.. فاطمه...